Հրաչ Քալսահակեան
Բաւական հանդարտ ժամանակաշրջանէ մը ետք, Էմիրութիւններու մեր գաղութը այս վերջին ամիսներուն վերաշխուժացած կը թուի ըլլալ։ Պատճառներէն մէկը, ըստ երեւոյթին, նոր Ազգային Վարչութեան մը կազմուիլն է։
Ազգեր եւ պետութիւններ արդէն գիտեն թէ մրցակցութեան ոգին շատ մը իրագործումներու մղիչ ուժն է։
Մեր մօտ սակայն տարբեր մտածողութիւն կը տիրէ, համաձայն որուն գաղութային կեանքը պէտք է անպայման միատեսակ եւ միանշանակ ընթանայ։ Ազգային Վարչութիւնը խորթ աչքով կը նայի իր ծիրէն դուրս եղող գործունէութիւններուն վրայ: Որեւէ տարբեր դրսեւորում կամ աշխատանք, տեսակ մը մարտահրաւէր կամ նոյնիսկ վտանգաւոր ոտնձգութիւն կը նկատէ հասարակական դաշտին մէջ:
Մեր գոյութիւնը օտար երկիրներու մէջ կախեալ եղած է տեղացի բնակչութեան դրական եւ բարեացակամ վերաբերմունքէն։ Ուրեմն ինչո՞ւ նոյն ոգիով չմօտենանք մեր հայրենակիցներուն եւ բարձրաձայն չքաջալերենք անոնց այս կամ այն ազգանպաստ նախաձեռնութիւնը։
